A oto nasi bohaterowie: antylopy gnu, rudawki, hipopotamy, sardynki, żółwie zielone, niedźwiedzie polarne, maskonury, pszczoły miodne, płomykówki, tygrysy syberyjskie, pawie, słonie, pandy wielkie, orangutany, ptaki rajskie, altanniki, dziobaki, kangury rude, nerki, narwale, karibu, niedźwiedzie czarne, kolibry, legwany, mrówki grzybiarki, anakondy zielone, humbaki, lwy morskie i orki, rybitwy popielate, pingwiny cesarskie i na końcu foki Weddella.
Książka podzielona jest na siedem rozdziałów: Afryka, Azja i Bliski Wschód, Australazja i Oceania, Ameryka Północna, Ameryka Środkowa i Południowa oraz Antarktyda. Jak się pewnie domyślacie, podział zbliżony jest do podziału na kontynenty. W każdym z rozdziałów autorki dotykają od czterech do sześciu zwierząt. Muszę przyznać, że dużą rolę odgrywają tutaj ilustracje i wcale nie jest to minus!
Przejdźmy do Afryki, a tam jako trzeci czeka na nas hipopotam. Teraz kilka ciekawostek właśnie o tych olbrzymach, więc tak: w jednej grupie może się nawet zebrać 30 samic, ale zawsze tylko jeden samiec; ich skóra wydziela oleistą substancję o wartościach takich, jakie ma krem przeciwsłoneczny; o zachodzie słońca hipopotamy wynurzają się z wody; walczą ze sobą o terytorium oraz partnerki; mogą nawet spać pod wodą, wynurzając się z niej, aby zaczerpnąć powietrza, lecz wcale tego nie czują i nie budzą się. Zamurowało was? Nie dziwię się, a to tylko kilka z wielu ciekawostek!
Z Afryki przenosimy się do Europy. Tam czekają na nas pszczoły miodne, aż trzy rodzaje, bo pszczoła robotnica, truteń oraz najważniejsza królowa matka. Mieszkają na Wyspach Brytyjskich; większość z nich to robotnice; żyją w rojach; tańczą, wskazując innym osobnikom drogę do domu; tylko królowa może pić pszczele mleczko; truteń to samiec pszczoły i musi doprowadzić do tego, by matka zniosła jaja; tylko królowa matka ma prawo znosić jaja. Oczywiście, jak i pszczoły, to i miód! Ślinka cieknie...
Azja. Panda Wielka - wspina się po górach; żyje samotnie; żywi się bambusem i pije wodę tylko z rzek i strumyków; codziennie musi zjeść około 20 kilogramów bambusa, aby przeżyć; młode zostają pod opieką matki do 18 miesiąca życia; jest to najbardziej płochliwe zwierzę; doskonale pływają; potrafi jeść całymi dniami!
Pozostało nam jeszcze 29 zadziwiających zwierzaków, które zamieszkały w tej książce, ale radość z czytania polega na tym, że musicie je odkryć sami! Kto by pomyślał, żeby w tak krótkim czasie dostarczyć mózgowi aż tyle mądrości? Ze szczęścia możemy skakać jak kangury!
Na barkach Lucy Letherland spoczywał ogromny obowiązek. Podejmując się zilustrowania tej książki musiała wiedzieć, jak wyglądają te zwierzęta, a narysowanie ich to niełatwe wyzwanie! Przecież jest wiele stworzeń, tak podobnych do siebie!
Na końcu narysowane mamy fragmenty różnych ilustracji i musimy je znaleźć! Jestem ciekawa, który twardziel podejmie się tego wyzwania!
Tytuł: Atlas przygód zwierząt; tekst: Rachel Williams i Emily Hawkins; ilustracje Lucy Letherland; tłumaczenie: Maria Pstrągowska
Wydawnictwo Nasza Księgarnia, Warszawa 2017
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz