Książka pokazuje nam, że warto jest spędzać czas z rodziną i to nie tylko w Święta. Małgorzata myślała, iż bycie samym to fajna sprawa, ale po trochu zaczyna rozumieć, że się myliła. Już lepiej póżniej niż wcale, mam rację?
Może nie była taka samotna, bo w Wigilię Bożego Narodzenia przychodzili do niej: pani fryzjerka, doktor Melanson oraz pan, który przywiózł Małgorzacie "Zestaw wigilijny". I w sumie tylko tyle osób ją odwiedziło. Nawet jadła kolację wigilijną przed telewizorem! No.. w telewizji też są ludzie, ale ich osobiście nie znamy, a rodzinę znamy najbardziej na świecie.
Tak trochę smutno piszę o tej książce, ale tak zwany "happy end" jest dopiero na koniec. Gdy czytamy tę opowieść, trochę chce nam się śmiać, płakać i bawić w śniegu. Dziwne to, ale w jakiś sposób ma dla nas magiczny przekaz.
Obrazki, ilustracje, rysunki... Kocham, jak książki mają te piękne rzeczy, a "Wigilia Małgorzaty" właśnie się do nich zalicza. Ta opowieść jest cudownie zilustrowana i na dodatek zdobyła wiele prestiżowych międzynarodowych wyróżnień w dziedzinie ilustracji książkowych. Pascal musiał się dużo napracować, aby wszystkie dzieci i dorośli odebrali tę książkę właśnie tak, jak zrobiła to panna India i pan Blanchet. Muszę przyznać, że nieźle im to wyszło!
A na koniec krótki fragment książki: "Gdyby sekcja zwłok wykazała, co się stało, sumiennie nie dałoby dzieciom spokoju. Za nic w świecie nie chce przysparzać im takich zmartwień. Woli znosić szuranie swoich kapci".
Wesołych, rodzinnych i w ogóle niesamotnych Świąt Bożego Narodzenia!
Tytuł to: Wigilia Małgorzaty; słowa i zdania: India Desjardins; opracowanie graficzne: Pascal Blanchet.
Wydawnictwo Dwie Siostry, Warszawa 2014
Super opis :) będę czytał, ale to moim dzieciakom :)
OdpowiedzUsuńTo też lektura dla dorosłych 🙂
Usuń